Grensgevalletje

We stoppen bij een kantoortje en worden met een lach verwelkomd. Hier stappen we over op een grote bus die ons naar Siem Reap moet gaan brengen. Maar die komt over een klein half uurtje, nu even pauze, de benen strekken en wellicht wat eten, prima. De lach verandert echter al snel in een strenge blik en we worden gecommandeerd waar we moeten zitten en waar we onze tassen moeten laten. “Where you from?” vraagt een dwingende stem. Nadat we vertellen dat we uit Holland komen, worden we naar binnen gevraagd, nou ja, gecommandeerd dus. Er loopt constant iemand bij ons, hij zorgt ervoor dat we niet bij anderen kunnen zitten en is ondertussen druk aan het praten met z’n collega of we al door kunnen naar de grote baas aan het bureau. Een bordje met symbolen maakt ons duidelijk dat we geen foto’s mogen maken, oh, en handgranaten zijn ook niet toegestaan. Prettig.

We zijn hier om -weliswaar gedwongen- ons visum van Cambodia te kopen voor veel meer geld dan gebruikelijk en met het risico dat het een valse is. Al eerder hebben we gelezen over deze maffiapraktijken rondom de grenzen van Cambodia. De intimiderende en gespannen blikken van de mannetjes hier doen m’n gevoel steeds meer bevestigen.

Inmiddels zijn onze paspoorten in handen van de grensgriezels, hebben we onderdanig het gevraagde bedrag afgestaan en slaan we een kruisje. Nu is het afwachten. Ook de andere reizigers hebben het er niet op. De een na de andere onwetende potentiele slachtoffer wordt het hokje in geroepen en er mag duidelijk niemand bij of naar binnen kijken. Een blond Brits meisje komt gespannen het hokje uit. Ik vraag haar of het goed gaat. Ze geeft aan al vaker in Cambodia geweest te zijn, maar zoiets heeft ze nog nooit meegemaakt, ze verzekert mij dat dit niet pluis is. Een Zweeds meisje googlet ondertussen naar dit kantoortje, niks over te vinden. De sfeer wordt er niet beter op en alles in mij zegt dat niet goed is. Terwijl ik een reddingsplan aan het smeden ben -we vragen nu ons paspoort terug, lopen naar de grens en regelen daar het visum en vervoer zelf wel- is Thomas verzonken in zijn eigen verhaal op de e-reader. “Maak je niet zo druk, ik vertrouw het ook niet, maar we kunnen niet veel meer doen dan erop rekenen het goedkomt.” M’n beeld over hoe zo’n mannetje evt. moeten overmeesteren -twee man voor z’n armen, twee voor z’n benen, twee voor het middel en hoofd- maakt plaats voor een berustend gevoel. Thomas heeft gelijk, we will see. Inmiddels zijn we anderhalf uur verder en duurt het nog een uur voordat we de grote bus instappen. Onze paspoorten hebben we terug met daarin een paginavullend -en hopelijk geldig- visum van Cambodia. Op hoop van zegen vertrekken richting de grens waar we 100 meter voor aankomst uit de bus worden gezet. En nu? Samen met honderden andere grensoverstekers -bepakt met karren voedsel, levende dieren, en heel veel andere levensreddende middelen- lopen we richting de grens. De spanning stijgt, worden we doorgelaten of worden we opgepakt vanwege valse geschriften en is ons paspoort überhaupt niet meer geldig? Langs de weg ligt een brede sloot waar bewakers met stokken en stenen gretig opzoek zijn naar eventuele illegale overstekers. Ziet er niet echt vredig uit.
Donkere ogen kijken me aan, afwisselend met een blik naar de welbewuste pagina in mijn paspoort, hij schudt zijn hoofd en brabbelt wat. En dan, pats, een stempel bovenop het visum. “Welcome and have a nice stay In Cambodia.” Yesss! We zijn binnen en kunnen de busreis gerust voortzetten en ik overdenk wat ons vanmiddag overkwam. Vanwaar al die toestanden bij het kantoortje? Uiteindelijk zijn we goed geholpen, keurig de grens over geloosd en zijn we maar klein beetje afgezet. Ben ik te achterdochtig? Heb sowieso niet echt een vredig beeld van Cambodia, dit helpt daar niet bij. Maar ik besluit om m’n achterdocht te laten varen, wel scherp te blijven, maar vooral alles positief aan te gaan. Cambodia heeft namelijk zoveel moois en indrukwekkends te bieden, daarover in m’n volgende verhalen meer. Nu ruil ik m’n macbook in voor helderblauwe zee, tijd voor een duik… 

Liefs van ons!

Lieve oma, bij de weer een begrippenlijstje voor u -en voor alle anderen die het wellicht ook wel handig vinden..

- Siem Reap = een stad in het westen van Cambodia, een uitvalsbasis voor het tempelgebied Angkor Wat
- Where you from? = waar kom je vandaan?
- Googlet = van het werkwoord ‘googlen’ wat betekent dat je iets op internet opzoekt
- We will see = we zullen zien